Spawarka transformatorowa służy do wytworzenia łuku elektrycznego. Łuk ten oddaje niebotyczne ilości ciepła (4000 do 45000C), które pozwala na stopienie metali żelaznych i zespolenie ich z metalem o paralelnych cechach. Fundamentalną częścią spawarki będzie – jak sama nazwa mówi – transformator zasilany napięciem 230 lub 400 V. Dostarcza on prąd o niskim napięciu (45 do 60 V), choć o bardzo dużym natężeniu (40 – 350 A). Jeden z biegunów transformatora łączy się z zaciskiem masy, drugi zaś z zaciskiem elektrody.
Spawarka transformatorowa złożona jest z 5 naczelnych składników, którymi są: wyłącznik, regulator natężenia prądu, uchwyt elektrody, uchwyt masy jak i maska ochronna. Spawarki transformatorowe używane są w celu spajania arkuszy blach, kątowników stalowych, rur oraz paralelnych elementów. Ich najwartościowszą korzyścią będzie brak opcji rozpalania artykułów, ale musimy tu dodać, iż w wyniku tego często dochodzi do przegrzewania urządzenia. Kolejne zalety takiego typu urządzeń to: mała wrażliwość na uszkodzenia a także niewielki koszt reperowania, niższy wydatek samego zakupu, a także nieskomplikowana budowa. Spora waga, gabaryty oraz wysoki pobór energii to naczelne minusy tych urządzeń.
Przyjrzyjmy się bardziej technice pracy, do jakiej służy spawarka transformatorowa. Należy tutaj podkreślić, iż metoda ta odrobinę różni się zależnie od grubości i kształtu łączonych części. W czasie spawania materiałów płaskich należy trzymać elektrodę w sposób prostopadły do powierzchni spawanych przedmiotów, jakie unieruchamia się zaciskami śrubowymi. Kiedy spoina będzie szeroka lecz cienka, powinniśmy spawać ją 2 razy. Po wzbudzeniu łuku trzeba balansować lekko elektrodą w lewo i w prawo. Surowce prostopadłe łączymy wstępnie, spawając punktowo w kilku miejscach, bowiem to ułatwi nam pracę. Tutaj powinniśmy trzymać elektrodę pod kątem wynoszącym pół kąta łączonych metali. Spawając grube materiały, a więc takie, o grubości 3 do 6 mm, powinniśmy wykonać spaw z dwóch stron. Przy łączeniu artykułów jeszcze grubszych, a więc tych, o grubości powyżej 6 mm, należy zeszlifować skośnie ich krawędzie a ponadto zespawać je parę razy. Przy spawaniu wielokrotnym należy pamiętać, żeby wyeliminować żużel z każdej warstwy spawu. I na koniec sytuacja, w której powinniśmy zespawać duże elementy. Tutaj przed zrobieniem spawu ciągłego, elementy musimy na wstępie łączyć, spawając punktowo co ok. 10 cm.
Podczas pracy nie można nie myśleć o istotnych regułach bhp, do których zalicza się np. włożenie odzieży ochronnej oraz maski spawalniczej.
